رییس انجمن حمایت از بیماران سوختگی:
بیماران سوخته تریبون ندارند
به گزارش آقای هویج، رئیس انجمن پشتیبانی از بیماران سوختگی با انتقاد از وضعیت نامناسب و عدم توجه به بیماران سوختگی، اظهار داشت: این معضل سیزدهمین بار بیماری است، اما بودجه ای که به سوختگی اختصاص می دهند حتی در رتبه صدم هم قرار نمی گیرد و وزارت بهداشت کلا صورت مساله «سوختگی» را برای خود پاک کرده و به آن اهمیتی نمی دهد که بیمار سوخته در چه بیمارستانی بستری است و چه مشکلاتی دارد؟
دکتر محمدجواد فاطمی در گفت و گو با ایسنا، به بهانه روز پشتیبانی از بیماران گرفتار سوختگی، اظهار داشت: برای سال جاری باتوجه به وضع موجود تنها برنامه عیادت از بیماران سوختگی در بیمارستان ها را انجام می دهیم و دیگر شعاری برای روز پشتیبانی از بیماران سوختگی اعلام نکردیم هرچند که به این شعار فکر کرده بودیم. بر این اساس تنها برای روز اول دیماه در مراکز سوختگی سراسر کشور هماهنگ کردیم که همراهان ققنوس (بیماران بهبود یافته از سوختگی) به عیادت بیماران سوختگی فعلی بستری در بیمارستان بروند و علاوه بر این که به آنها یک پکیج تغذیه ای می دهند در رابطه با آموزش هم با آنها صحبت کنند.
روز پشتیبانی از بیماران سوختگی در انتظار ورود به تقویموی در رابطه با این که آیا روز پشتیبانی از بیماران سوختگی به صورت رسمی وارد تقویم رسمی کشور شده است یا خیر؟، اظهار داشت: مبحث انتخاب عنوان این روز به شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده است اما هنوز وارد تقویم رسمی نشده است. بطور قطع ورود روز پشتیبانی از بیماران سوختگی به تقویم رسمی کشور سبب می شود تا وظایفی برای ارگان های در رابطه با این روز تعریف شود؛ به عنوان مثال مدارس، صدا و سیما، آتش نشانی، اداره استاندارد و... همگی برنامه هایی اجرا خواهند کرد. امیدواریم به زودی با ورود این روز به تقویم ملی مردم را نسبت به مبحث مهم سوختگی و اهمیت آن بیشتر از گذشته آگاه نماییم.
سود ۳۰ برابری آموزش پیش گیری از سوختگی برای جامعهاو افزود: قصد داشتیم تا شعار سال جاری «یک تومان هزینه کنیم؛ ۳۰ تومان سود ببریم» باشد که اعلام نشد اما، علت این انتخاب این بود که مطالعات به ما نشان داده است سرمایه گذاری به میزان یک تومان در پیش گیری از سوختگی تا ۳۰ تومان از هزینه های سوختگی و درمان آن کم می کند و این یعنی اگر به آموزش و پیشگیری بیشتر اهمیت دهیم سودی ۳۰ برابری در حوزه سوختگی متوجه کشور می شود.
سوختگی؛ بیماری فقرافاطمی درمورد اصلی ترین مشکلاتی که بیماران سوختگی با آن مواجهند، اشاره کرد: سوختگی با فقر رابطه دارد و بطور معمول افرادی می سوزند که تمکن مالی ندارند؛ چونکه از وسایلی استفاده می نمایند که استاندارد نیست و یا آموزش خوبی ندیده و سطح تحصیلات کمتری دارند یا در جاهایی زندگی می کنند که برای گرمایش از شعله مستقیم استفاده می نمایند مانند بخاری و اجاق در چادر عشایر و... بنابراین؛ سوختگی یک بیماری برای قشر ضعیف و کمتر برخوردار جامعه است. این قشر وقتی می سوزد امکان درمان کمتری هم دارد چونکه بیمارستان های سوختگی استانداردی حتی در پایتخت هم نداریم و همان بیمارستان های موجود در کشور هم امکانات و پرسنل کافی ندارند و بیمارستان های خصوصی هم بخش سوختگی ندارند.
افزایش بروز سوختگی در ارتباط مستقیم با خط فقروی اضافه کرد: ما به پانسمان های نوین دسترسی نداریم و عوارض بیماران و تعداد مرگ و میر بیماران سوختگی بسیار بالا است. بیمار سوختگی حتی بعد از ترخیص از بیمارستان هم حامی ندارد و با مشکلات زیادش در جامعه رها می شود؛ بنا بر این حالا مهم ترین چالش سوختگی همان عدم آگاهی و فقر افراد است ؛ اما در وضعیت فعلی حتی فقر بالا رفته است یعنی خط فقر بر عددی قرار گرفته است که تعداد بسیار زیادی از هموطنان ما زیر خط فقر زندگی می کنند، پس تعداد سوختگی ها هم به گواه آمار افزایشی شده است. سوای این امر بودجه ای که به سوختگی اختصاص داده می شود به هیچ وجه همانند تورم افزایش نیافته است و انواع پانسمان هایی که قبلا برخی بیماران می توانستند تهیه کنند بسیار گران شده است.
۴چالش اصلی بیماران سوختگیوی اضافه کرد: مشکلات به حدی در حوزه بیماران سوختگی بالا رفته است که حتی بیمارستان های سوختگی توان عرضه میان وعده به بیماران خود و توان تأمین پانسامان ندارند. در حقیقت ما روز به روز به روش های قدیمی تر بازمی گردیم که سبب عوارض و مرگ و میر بیشتر بیماران هم می شود؛ بدین سبب بیماران سوختگی با چهار چالش مهم فقر، مشکلات جسمی (چسبندگی، خارش، اسکار، درد، نازیبا شدن قسمت های سوخته و... )، مشکلات روحی و افسردگی بواسطه بیماری و ایزوله شدن و مشکلات اجتماعی روبرو هستند؛ چون که جامعه بطور معمول رفتار خوبی با بیماران گرفتار سوختگی ندارد و حتی ممکنست به بیمار سوختگی شغل هم ندهند.
وزارت بهداشت صورت مساله بیماران سوختگی را پاک کرده استاو اشاره کرد: بار بیماریها یعنی هزینه ای که هر بیماری به کشور تحمیل می کند و در مورد سوختگی می دانیم که این معضل سیزدهمین بار بیماری است اما بودجه ای که به سوختگی اختصاص می دهند حتی در رتبه صدم هم قرار نمی گیرد و وزارت بهداشت کلا صورت مساله سوختگی را برای خود پاک کرده و به آن اهمیتی نمی دهد که بیمار سوخته در چه بیمارستانی بستری است؟ چه مشکلاتی دارد؟ و یا حتی چگونه جانش را از دست می دهد؟
بیماران سوخته تریبون ندارندوی علت عدم توجه به بیماران سوختگی را اینطور تشریح کرد: بیمار سوختگی از قشر ضعیف است که صدا و تریبون ندارد. آنها می سوزند و از جامعه طرد می شوند و در نهایت می میرند و نمی توانند مانند سایر بیماران صدای خویش را به جایی برسانند؛ صدای سایر بیماران بدین سبب به گوش می رسد که در بین آنها گاها فرد متمول هم وجود دارد که بواسطه آن افراد، صدای قشر ضعیف هم شنیده شود اما صدای فقرا شنیده نمی شود.
حتی یک تخت استاندارد درمان سوختگی در کشور وجود نداردوی با تأکید بر این که در ایران حتی یک تخت استاندارد سوختگی هم وجود ندارد، اظهار داشت: این درحالی است که با این وضعیت و بودجه کم، با تعداد زیاد بیماران سوختگی هم مواجه می شویم. در بیمارستان های بسیار قدیمی و نامناسب به بیمار خدمت می دهیم به گونه ای که حتی در پایتخت گاهی تا شش بیمار سوختگی در یک اتاق کنار هم بستری می شوند که این مساله اصلا استاندارد نیست. این درحالی است که حداقل از سال ۱۳۸۰ قرار بود یک بیمارستان سوختگی در منطقه کن تهران ساخته شود که پس از ۲۱ سال تنها سازه آن تولید شده است و همین یک مورد نشان دهنده وضعیت نامناسب مبحث سوختگی است. از رسانه ها خواهش دارم که صدای این بیماران باشند.
مراکز دولتی حاضر به داشتن بخش سوختگی نمی شوندفاطمی افزود: ما حتی در مراکز استانی و شهرهای بزرگ هم بیمارستان سوختگی نداریم. هم اکنون تعداد تخت سوختگی به نسبت جمعیت بسیار پایین است. باید بخشی تحت عنوان بخش ویژه سوختگی داشته باشیم که این را هم نداریم و گاهی در بعضی مراکز بدترین قسمت بیمارستان با کمترین امکانات به بخش سوختگی اختصاص یافته است؛ چون این بخش درآمدی برای بیمارستان ها ندارد و برعکس هزینه زا هم خواهد بود. مثال روشن این امر این است که حتی در تهران از میان سه دانشگاه علوم پزشکی بزرگ، تنها دانشگاه علوم پزشکی ایران، بیمارستان تخصصی سوختگی دارد و دانشگاه های علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی حتی زیر بار تخصیص یک بخش سوختگی در یک بیمارستان زیر مجموعه خود نمی روند. سازمان تأمین اجتماعی هم با بیشتر از ۲۰۰ بیمارستان فعال در سراسر کشور حتی یک تخت سوختگی ندارد؛ چون این تخت برایش هزینه است و سوددهی ندارد. در بُعد کلان هم نهادی وجود ندارد که سازمان تأمین اجتماعی با این حجم از بیمه شده را موظف به داشتن تخت سوختگی کند.
آمار بروز سالانه سوختگی در کشور وی در رابطه با آمار بروز سوختگی در کشور، اشاره کرد: سالانه ۳۰ هزارنفر سوختگی های جدی دارند که مجبور به بستری در بیمارستان ها می شوند که حدود ۳۰۰۰ نفر آنها جان خویش را از دست می دهند. از ۲۷ هزارنفر باقی مانده هنگام ترخیص حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد افراد گرفتار درجات مختلف از کار افتادگی می شوند. سالانه حدود ۱۳ هزارنفر، فرد از کار افتاده به جامعه اضافه می شود چون از بروز سوختگی جلوگیری نمی نماییم.
رتبه بالای ایران در بروز سوختگیاو با اشاره به سهم بالای شیوع سوختگی در بین مردان، اظهار داشت: در موارد بعدی بچه ها و خانم ها قرار دارند اما وقتی یک بچه گرفتار سوختگی می شود، سالهای بیشتری با سوختگی مواجه می باشد و اگر فوت کند سال های بیشتری از عمر مفید یک انسان تبدیل به مرگ می شود؛ پس مراقبت از کودکان در مقابل سوختگی اهمیت بالایی دارد که شایع ترین علت سوختگی کودکان هم عدم مراقبت والدین و مربیان از کودکان است. سوختگی در خانم ها هم مرگ و میر بالایی دارد که علت آن این است که از خانم ها مراقبت کمتری به عمل می آید. بیشترین بروز سوختگی در خانم ها و بچه ها در خانه است. ایران از نظر تعداد جمعیت و سطح اجتماعی_ اقتصادی در مبحث سوختگی رتبه بالایی دارد.
پوشش بیمه ای درمان سوختگی کافی نیستوی درمورد پوشش بیمه ای درمان سوختگی، اظهار داشت: از آنجائیکه بیمه ها هم به درآمد و سود خود فکر می کنند با تمام تلاشی که کردیم نتوانستیم آنها را مجاب نماییم پوشش خویش را بالا برند. حتی در زمان تصدی دکتر قاضی زاده هاشمی در وزارت بهداشت، ایشان نامه و درخواست ما را مستقیم برای شورای عالی بیمه فرستادند اما بیمه ها زیر بار نمی روند؛ چون سوختگی برایشان هزینه به وجود می آورد. هم اکنون پانسمان های سوختگی مفید که می توانند از مرگ و میر بیماران کم کنند و عوارض را کاهش دهند بیمه نیستند و این پانسمان ها آنقدر هم گران هستند که عمدتا اغلب بیماران نمی توانند آنها را تهیه کنند. در عین حال بسیاری از جایگزین های پوست، اغلب پمادهایی که جای سوختگی را ترمیم می کند و حتی لباس سوختگی که یکی از واجبات بیماران است، تحت پوشش بیمه نیست.
وی با تأکید بر این که حل مشکل سوختگی در ایران از طریق پیشگیری می گذرد، اظهار داشت: درست است که مشکلات زیاد درمانی و بازتوانی داریم که باید به شکل موازی برطرف شوند، اما مهم ترین نکته این است که مردم ما فرهنگ ایمنی و پیش گیری از حوادث را تقویت نمایند. باید در خرید وسایل گرمایشی، وسایل پخت پز، وسایل برقی و حتی خانه دقت کافی داشته باشند که ایمن خرید کنند. مردم باید اصول استفاده از کپسول آتش نشانی را بدانند و سیستم اعلام و اطفای حریق در منازل خود داشته باشند و بدانند که اینها هزینه نیست بلکه سرمایه گذاری برای سلامت خودشان است. بیمار سوختگی حق دارد شغل داشته باشد و توسط دیگران دوست داشته شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب