مدیركل دفتر سلامت روان وزارت بهداشت مطرح كرد
عوامل زیستی موثر بر خودكشی
آقای هویج: مدیركل دفتر سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت با اشاره به اینكه برپایه آخرین آمار اعلام شده از جانب سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۶، به صورت میانگین ۱۰.۶ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر براثر خودكشی فوت كرده اند، اظهار داشت: میزان مبادرت به خودكشی ۲۰ تا ۳۰ برابر میزان فوت ناشی از آن بوده است.
به گزارش آقای هویج به نقل از ایسنا، دكتر احمد حاجبی در دومین همایش ملی پیشگیری از خودكشی با اشاره به اینكه میزان مبادرت به خودكشی در زنان بالاتر و میزان فوت در مردان بالاتر است، اضافه كرد: در كشورهای با درآمد بالا، سهم زنان در فوت ناشی از خودكشی به ۲۵ درصد می رسد. این در شرایطی است كه در كشورهای با درآمد پایین و متوسط، زنان ۴۰ درصد موارد فوت را شامل می شوند.
وی با اشاره به اینكه بالاترین میزان مبادرت به خودكشی در گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال است، اظهار نمود: میزان فوت ناشی از خودكشی در هر ۱۰۰ هزار نفر، با بالا رفتن سن افزایش می یابد. همینطور شایع ترین روش های مبادرت به خودكشی منجر به فوت در جهان شامل مسمومیت با سموم، حلق آویز كردن و اسلحه گرم هستند.
مدیركل دفتر سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت با اشاره به اینكه بیشترین میزان فوت ناشی از خودكشی مربوط به منطقه شرق اروپا و كمترین میزان در منطقه مدیترانه شرقی و آمریكای جنوبی است، اضافه كرد: باآنكه یكی از دلایل كم بودن میزان خودكشی در این مناطق مربوط به دین اسلام و وجود كشورهای اسلامی در این منطقه است، اما گاهی میزان سقف و گزارش خودكشی هم در این مناطق پایین تر است.
حاجبی با اشاره به اینكه مهم ترین پیشگویی كننده برای مبادرت به خودكشی، اقدام قبلی فرد است، اظهار داشت: در سال قبل در ایران میزان فوت ناشی از خودكشی ۵.۷ در هر ۱۰۰ هزار نفر گزارش شده است. بالاترین میزان خودكشی مربوط به استان های ایلام، كهگیلویه و بویراحمد و كرمانشاه بوده است. در سال قبل میزان مبادرت به خودكشی ۱۰۶ در هر ۱۰۰ هزار نفر گزارش شده كه بالاترین میزان اقدام، مربوط به دانشگاه های علوم پزشكی ایلام، بم، كرمان و آذربایجان غربی بوده است.
مدیركل دفتر سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت با اشاره به اینكه خودكشی رفتاری با سبب شناسی زیستی، روانی و اجتماعی است، اضافه كرد: بعضی از این عوامل فردی و برخی اجتماعی هستند. میزان مبادرت به خودكشی باآنكه در زنان بالاتر است، اما فوت ناشی از آن در مردان بالاتر است و ۳۴ درصد از موارد فوت ناشی از خودكشی مربوط به زنان است.
حاجبی، جنسیت، گروه سنی، استفاده از مواد مخدر، روان گردان، الكل، نقص های ژنتیكی و... را ناشی از عوامل زیستی موثر بر خودكشی دانست و اظهار داشت: یكی از دلایل فوت ناشی از خودكشی در سنین ۱۵ تا ۲۴ سال به این دلیل است كه تكامل مغز افراد تا سن ۲۵ سالگی ادامه دارد و چه بسا عدم تكامل این گروه سنی سبب تولید بیشتر رفتارهای تكانشی در آن ها می گردد.
وی محیط ناامن، فقر، بیكاری، دسترسی به روش های خطرناك، سابقه خودكشی در نزدیكان، مدیریت نامناسب اخبار خودكشی در رسانه ها، خلاء شبكه حمایتی قوی اجتماعی، عدم دسترسی به یك فرد عرضه دهنده خدمات سلامت روان، عدم دسترسی به امكانات یادگیری مهارت های زندگی و تاب آوری را همچون عوامل محیطی موثر دانست و اظهار داشت: ارتباط خودكشی با وضعیت اقتصادی پیچیده است و خطی نیست. زمانی كه وضعیت اقتصادی جامعه ای مناسب نباشد، نمی توان انتظار داشت كه با بهبود وضعیت اقتصادی، وضعیت خودكشی هم به سرعت بهبود یابد، بلكه بهبود وضعیت سلامت روان به زیرساخت های توسعه سلامت روانی بستگی دارد. همینطور سابقه خودكشی در نزدیكان هم منجر به یادگیری فرد و هم بروز افسردگی در وی می گردد. حوادثی نظیر شكست و ناكامی، فوت یك فرد مهم، تغییر در یك رابطه مهم در زندگی، مشاجره و درگیری لفظی، متهم شدن به جرم و بازداشت و... همچون حوادث موثر بر انجام خودكشی هستند.
مدیركل دفتر سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت در ادامه اضافه كرد: در كرمانشاه پس از زلزله، شبكه های اجتماعی از بین رفت و بدین سان آمار خودكشی مربوط به كرمانشاه تا روز ۲۱ آبان ماه و هشت ماه نخست سال نسبت به چهار ماه پس از زلزله این منطقه، بسیار متفاوت می باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب